Το θράψαλο βυθού ή Todarodes sagittatus, όπως το συναντάμε με την επιστημονική του ονομασία, είναι είδος κεφαλόποδου μαλάκιου το οποίο υπάρχει σε αφθονία στην Ελλάδα και στις περιοχές που το συναντάμε. Διαχωρίζεται απ’το κόκκινο θράψαλο το οποίο έχει την επιστημονική ονομασία Illex coindetii. Επιπλέον, είναι διαφορετικό είδος απ’το καλαμάρι, με το οποίο έχουν αρκετές διαφορές τόσο γευστικά όσο και σε εξωτερικά χαρακτηριστικά, παρόλο που ορισμένες ελληνικές ταβέρνες προσπαθούν με πάθος να πουλήσουν το θράψαλο για καλαμάρι, καθώς εκμεταλλεύονται την άγνοια του καταναλωτή σχετικά με τις βασικές διαφορές τους. Σε αντίστοιχο άρθρο που έχουμε γράψει, έχουμε συγκεντρώσει κάποιες βασικές πληροφορίες για το πως θα ξεχωρίσεις το καλαμάρι απ’το θράψαλο. Ας δούμε κάποια βασικά χαρακτηριστικά του θράψαλου, καθώς αποτελεί συστατικό της μεσογειακής διατροφής, ενώ η χαμηλή τιμή του το φέρνει συχνά στα τραπέζια των ελληνικών νοικοκυριών.
Θράψαλο Θρεπτικά συστατικά – Διατροφική Αξία (ανά 100 γρ).
Το κρέας του θράψαλου είναι σκληρό και ινώδες, ενώ δεν έχει τόσο ωραία γεύση όσο έχει το καλαμάρι. Παρακάτω μπορείτε να δείτε τον Διατροφικό Πίνακα για το θράψαλο. Η διατροφική του αξία συγκεντρώνεται στα υψηλά ποσοστά πρωτεΐνης που περιέχει αφού καλύπτει σε περιεκτικότητα το 80% των θερμίδων που περιέχει. Αξίζει να σημειωθεί οτι είναι μια τροφή πλούσια σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία μέταλλα, όπως το σελήνιο και η βιταμίνη Β12.
| Θερμίδες | 89 |
| Λιπαρά | 1.4g |
| Μαγνήσιο | 46mg |
| Aσβέστιο | 12mg |
| Σίδηρος | 0.1mg |
| Φώσφορος | 280mg |
| Νάτριο | 200mg |
| Κάλιο | 330mg |
| Υδατάνθρακες | 0 |
| Πρωτεΐνες | 17.9g |
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά
Το σώμα του θράψαλου αποτελείται απο μια σκληρή μεμβράνη και το κεντρικό μέρος του σώματος του είναι αρκετά πλατύ στο σημείο μεταξυ της έναρξης των πτερυγίων του και του μπροστά άκρου του. Η ουρά του δεν σχηματίζει μύτη ομαλά αλλά κάπως απότομα, η οποία σχηματίζεται σαν χωνί, στενεύει δηλαδή απότομα και καταλήγει σε μύτη. Η γωνία που σχηματίζουν τα πτερύγια του είναι μέτρια και κυμαίνεται από 40 ° έως 50 ° κυρίως όμως 45 °. Το πλάτος του πτερυγίου του είναι μεγαλύτερο από το μήκος των πτερυγίων. Το κεφάλι του είναι μικρό, κοντό και στενό. Τα πλοκάμια του είναι ισομεγεγεθή και στα δύο φύλα. Το χρώμα του είναι κοκκινωπό-καφέ έως βαθύ μωβ, πιο έντονο στο κεφάλι, τα πλοκάμια και την ραχιαία επιφάνεια του μανδύα και τα πτερύγια. ωχρότερο στις κοιλιακές επιφάνειες.
Διατροφή
Η διατροφή του θράψαλου περιλαμβάνει ψάρια, καρκινοειδή και κεφαλόποδα. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η διατροφή του περιλαμβάνει πελαγικά είδη ψαριών, όπως το προσφυγάκι (Micromesistius poutassou) και τη ρέγγα, καθώς και τα μεσοπελαγικά ψάρια, επίσης τρέφονται με πελαγικά καρκινοειδή και κεφαλόποδα ακόμα και ίδιου είδους, με αποτέλεσμα ο “κανιβαλισμός” να είναι αρκετά συχνός. Στους θηρευτές του περιλαμβάνονται αρκετοί κορυφαίοι θηρευτές των ωκεανών, όπως ο τόνος, ο ξιφίας, καρχαρίες, φώκιες και διάφορα κητοειδή. Είναι ένα σημαντικό θήραμα για ορισμένα είδη δελφινιών. Το θράψαλο γίνεται ξενιστής για τα εντερικά νηματοειδή παράσιτα Anisakis.
Ηλικία & Μέγεθος
Τα συνήθη μέγεθη θράψαλων που συναντώνται κυμαίνονται από 25-35 εκατοστά. Το μεγαλύτερο μέγεθος που έχει καταγραφεί σε θράψαλο είναι τα 75 εκατοστά, ενώ η μεγαλύτερη καταγεγραμένη ηλικία είναι τα 2 χρόνια.
Γεωγραφική Κατανομή & Περιβάλλον
Το είδος του θράψαλου συναντάται τόσο στα ύδατα της Μεσογείου, όσο και του Βορειανατολικού Ατλαντικού, της Βόρειας θάλασσας και της θάλασσας του Μαρμαρά σε βάθος απο 20 μ. έως και 1000 μ. Καταγράφεται σε μεγάλο αριθμό από τον Μάρτιο έως τον Μάιο στα αλιευτικά πεδία γύρω από τη Μαδέρα, καθώς και σε άλλες περιοχές του ανατολικού κεντρικού Ατλαντικού Ωκεανού. Αυτό το είδος είναι επίσης γνωστό ότι πραγματοποιεί καθημερινές κατακόρυφες μεταναστεύσεις που βρίσκονται κοντά στον πυθμένα της θάλασσας ή σε βάθη κατά τη διάρκεια της ημέρας και κινείται μέχρι τα επιφανειακά νερά τη νύχτα, ωστόσο αλιεύονται τη νύχτα σε βαθύτερα νερά γεγονός το οποίο δείχνει ότι κατα ένα ποσοστό ο πληθυσμός δεν πραγματοποιεί πάντα κάθετες μεταναστεύσεις. Τα καλαμάρια αυτού του είδους μπορεί να βρεθούν μοναχικά ή σε μικρές ομάδες, αλλά καθώς εξελίσσεται η τροφική μετανάστευσή τους, σχηματίζουν κοπάδια στα νερά του βόρειου Ατλαντικού και στα ανοικτά της βορειοδυτικής Αφρικής. Αγαπάει ιδιαίτερα τους λασπώδεις βυθούς.
Εποχή και Επιτρεπόμενα Μεγέθη Ψαρέματος
Η κατάλληλη εποχή για το ψάρεμα του θράψαλου είναι οι βραδινές νύχτες του καλοκαιριού, ειδικότερα τον Αύγουστο, από βάρκα. Το επιτρεπόμενο ελάχιστο μέγεθος αλιείας είναι τα 8cm, το οποίο ισχύει για όλα τα αλιεύματα που δεν έχουν οδηγίες ελάχιστων επιτρεπόμενων μεγεθών.
Τρόποι Ψαρέματος
Το θράψαλο θεωρείται κατά κύριο λόγο ως παρεμπίπτον αλίευμα τράτας για άλλα είδη, αλλά αλιεύεται επίσης με την τεχνική του jigging(τεχνική η οποία περιλαμβάνει άκαμπτο καλάμι και πλάνους) και γρι-γρι, ενώ η καλαμαριέρα ενδείκνυται για το ψάρεμα τους και αποτελείται απο πολύ μικρά αγκίστρια. Το είδος του θράψαλου χρησιμοποιείται επίσης ως δόλωμα για το ψάρεμα διάφορων αλιευμάτων, μεγάλων κατα κύριο λόγο. Ο πληθυσμός ποικίλλει από τόπο σε τόπο και παρόλο που απο τα τέλη του 20ού αιώνα έως σήμερα, το μέσο αλίευμα ήταν 3.000 τόνοι, δεν υπόκειται σε ειδικά μέτρα διαχείρισης και δεν θεωρείται απειλούμενο είδος.
Τρόπος Μαγειρέματος
Η σάρκα του θράψαλου τρώγεται είτε φρέσκια είτε βρασμένη, διατηρείται εύκολα στην κατάψυξη, ή συντηρείται με αλάτισμα ή στέγνωμα. Σε γεύση τα καλαμάρια είναι πιό νόστιμα. Εχουν όμως και αυτά τη νοστιμιά τους ιδιαίτερα αν είναι φρεσκοπιασμένα. Για να τα διατηρήσετε μαλακά, αφαιρέστε τις δυο μεμβράνες που καλύπτουν το σώμα τους και τηγανίστε τα αφού τα χτυπήσετε ελαφρά στο σώμα. Το μυστικό για να διατηρηθούν μαλακά στο τηγάνισμα είναι να τα κόψετε σε ροδέλες και να τα τηγανίσετε, ίσα μέχρι να ροδίσει κάθε πλευρά, καθώς όπως και το καλαμάρι, το θράψαλο, όσο περισσότερο μαγειρεύεται, τόσο πιο ελαστική και σαν “τσίχλα” γίνεται η σάρκα τους.
Τιμή Κιλού
Στην Ελλάδα η τιμή κιλού του θράψαλου κυμαίνεται από 4€ – 8€, που τα καθιστά πολύ πιο οικονομική επιλογή από τα καλαμάρια.